To prawda, my od zawsze jesteśmy fenomenem, to pod Kielcami zaczęło się życie – prawie 400 milionów lat temu z oceanu wyłonił się tetrapod i proszę, jaką Polska odegrała rolę w rozwoju ludzkości. Bez Kielc jak nic na Ziemi nie pojawiłby się człowiek.
Wróblewski, czerpiąc z awangardy międzywojennej, w swojej twórczości wykorzystywał również motywy symbolizujące porządek kosmiczny. Nawiązania do wszechświata, układu gwiazd, słońca i World z jednej strony miały odnosić się do porządku i pewnej hierarchii, z drugiej jednak budziły lęk i obawę przed nieodkrytym i nieznanym.
Sam artysta, chorując na epilepsję, był świadomy, że jego zdrowie i życie jest niezwykle kruche i zagroża person. Wróblewski w prezentowanym dziele opowiada więc o nieuniknionym rozpadzie ciała, bezwzględnym przemijaniu i dążeniu ku śmierci.
Natomiast moim hitem, jeśli chodzi o karykatury, jest „Gra w Tatarka” z kotłującymi się dżentelmenami – wygląda jak typowy XIX-wieczny brytyjski prasowy obrazek satyryczny, w życiu bym nie pomyślała, że to Matejko.
Tapety Rasch to jedna z propozycji na rynku, jeśli chodzi o te materiały do wykończenia ścian. Sprawdź, jaki jest asortyment marki Rasch, jeśli chodzi o tapety ścienne i poznaj przykładowe propozcje.
Brak akceptacji dla zdarzeń drugiej wojny światowej został ukazany za pomocą alegorii. Ryby, które w kulturze chrześcijańskiej są symbolem życia i nadziei, zostały przedstawione jako martwe, wyrażają beznadziejność i ostateczność, masową egzekucję.
W porównaniu z dziełem Wróblewskiego praca Pasożyta jest pozbawiona postaci kobiecej – ta wtapia się w ciemną przestrzeń tła. Z kolei sylwetka chłopca wciąż jest wyraźna, tkwi w czułym geście uścisku, chwyta jednak wyłącznie niebyt – pustkę pozostałą po stracie matki.
Pierwsze antyżydowskie ruchy miały miejsce w Krakowie w 1407 r. i twenty lat późnej Żydzi oskarżeni o wzniecenie pożaru musieli przenieść się do mojej ulubionej części miasta – na Kazimierz – i tyle. Kolejne pokolenia Żydów nadal uciekały do Polski z państw niemieckich, Hiszpanii, Portugalii czy nawet z Pragi, bo wiedzieli, że u nas się schronią, a oprócz tego będą mieli zapewnioną swobodę wyznania, własny samorząd i w porównaniu do innych niskie podatki. W Rzeczpospolitej można było żyć jak pączek w maśle, a właściwie chałka here bez masła.
Mimo to u Matejki ubrany na czarno Kołłątaj w najlepsze śmiga na czarnym koniu, chociaż w rzeczywistości nie śmigał ani ubrany na czarno, ani na czarnym koniu, ani nawet na białym koniu. Kołłątaj wówczas w ogóle nie śmigał, ale grunt, że na obrazie „Kościuszko pod Racławicami” śmiga również Kościuszko. Nie ma co czepiać się drobiazgów.
Jesienią wrócił do Polski, trafił do wojska, wyszedł z wojska, po czym w maju 1860 r. wylądował na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Tu czuł się jeszcze gorzej niż w Monachium, ale to nie z powodu nieutulonej tęsknoty za Krakowem niebawem do niego wrócił. Po prostu pożarł się z tamtejszym profesorem Christianem Rubenem na temat własnego obrazu „Jana Kazimierza na Bielanach”, w którym zdaniem Rubena powinien poprawić United kingdomładvertisement.
To odwrócenie znaczeń stało się ważnym elementem twórczości artystów następnych pokoleń, przekraczających utrwalone interpretacje, drążących problematykę zła i niepokojących przewrotnymi obrazami.
W Muzeum Narodowym w Krakowie znajduje się pusty kaptur Stańczyka, robi nieco upiorne wrażenie, ale może to moje skrzywienie po namiętnie czytanych i oglądanych horrorach. Z drugiej strony gdyby nie był pusty i tkwiłaby w nim głowa Stańczyka, dopiero bym się przestraszyła.
Z reakcji Tetmajera wynika, że to on był bardziej zamknięty, bo nawet nie dopuszczał do siebie możliwości, że Matejko może rozumieć nowe prądy w sztuce, a okazało się, że jest wręcz przeciwnie. To kto z tej dwójki bardziej kurczowo trzymał się swoich przekonań?
Zamiast oblicza żywej, zakochanej osoby pojawia się wyraźny zarys trupiej czaszki. Ciemne, niebieskawe zabarwienie postaci męskiej może sugerować, że nie przynależy do tego świata. Być może jest to melancholijny obraz małżeństwa Wróblewskich, w którym ukochana żona Teresa starała się wyrwać męża z depresji i obsesji śmierci. Sam artysta mówił o sobie: „[…] śmierć noszę stale ze sobą i zmęczenie czy zmiana pogody wystarczy, żebym ją poczuł w piersiach”.